BEYAZ YALDIZ

Tepsiyi elime alıp , hala dibimde olan adamdan uzaklaşmaya çalıştım ama kolumdan tutup beni durdurdu.

"Suçlu gibi kaçmaya çalışıyorsun." Dedi. Gözlerim kolumu tuttuğu eline gitti ardından gözlerine baktım. Kısa saçları , uzun boyu ve iri cüssesi onu yeterince ciddi bir duruşa iterken gözleri onu tamamlıyordu. Yakından bakınca yumuşak bir yüzü vardı ama kaşlarını çatınca fazla gergin duruyordu.

"Bırak." Dedim. "Birileri yanlış anlayacak." Hemen buradan kaçmak istiyordum ama o inatla kolumu bırakmıyordu.

"Yanlış anlayacak olanın aklından şüphe ederim." Dediğinde kaşları çatılan ben oldum. Beni kendisine layık mı görmüyordu?! Onunla ben imkansızdım bunu biliyordum ama böyle demesi bile sebepsiz yere beni incitmişti. Ama bunu umursamadım , kalbimi dinlemeden ters bakışımla ona baktım. "Bakma öyle acem kızı." Dedi. "Seni düşman olarak gördüğümden değil , seni bana düşman gördüklerinden."

(Kitapta ki her şey kurgudur. Yer ve zamanla alakası yokturdur.)
(Kitapta ki her şey bana aittir!!)