İSTANBULLU GELİNİMİZ-YARI TEXTİNG(SEZON FİNALİ)

Beyefendi sakin olur musunuz?" Dedi,hemşire korkak bir ses tonuyla. "SAKİN FALAN OLAMAM! BENİ BURAYA DOKTORUM GÖNDERDİ VE SİZ BENİM DOSYA MI KAYBETTİNİZ!" Diye bağırdı,bu duruma el atmalıydım. "Beyefendi sakin olurmusunuz?" Dedim,gözlerinin kara'ları beni buldu. Hakketen çok yakışıklıydı,burun kemer'leri var dı. Kirli sakalları ona ayrı bir hava katıyordu.

Kendine gel Buse,daha adam'ı tanımıyorsun bile. "Sakin falan olamam ben! Benim dosyamı kaybettiniz!" Dedi,sinirle. Sinirden boynu patlayacaktı sanki,yüzü kıp kırmızı olmuştu. "BEYEFENDİ BULUP SİZE VERİCEZ DOSYANIZI! AYAKLARI YOK YA KENDİ'Sİ KOŞARAK KAÇMADI YA HASTANEDEN!" Dedim,bağırarak. "YA KAÇTIYSA?!" Dedi,bu adam gerizekâlı falan mı? Beş yaşlı çocuklar duysa gülerdi buna. "Orası sizin hayal gücünüze kalmış gerizekâlı bey!" Dedim,sinirden boynu kabarmıştı,sanki patlıycaktı.

"Gerizekâlı demek? Ben kimim biliyormusun?!" Dedi,ay kim olucaktı iş adamıydı herhalde. "Kimsin?" Dedim,çatık kaşlarımla. "Mardin'in ağa'sı. Miran Karaman." Dedi,yuh lan adam Mardin'in ağa'sıymış. Hiç bozuntuya vermeden konuşmaya başladım.

"E yani? Aşiret'ini üstümemi toplayacaksın?" Dedim,çatık kaşlarımla. "Bizde kadına karşı gelmek yoktur psikolog hanım,ama hayırlı bir iş için Aşiret'imi toplaya bilirim." Dedi,göz kırparak. Resmen bana yürüyordu. Ay yürüsün nolur alt tarafı Aşiret Hanımağa'sı olurum. "Avcunu yalarsın,Aşiret ağa'sı." Dedim