Ruhun doğumu bir geceye bağlı değildi.
Ölümünün bir geceye bağlı olmadığı gibi,
Sessiz varoluş'lar bir yok oluştu bizler için.
Biz gerçeklerden hep kaçtık şimdi yüzleşme zamanıydı.
Acılara, intihara, vazgeçişlere kavuşma vakti gelmişti.
Hatta çoktan geçmişte olabilirdi.
Çıkmaz sokaklardın benim için ama ben o sokakta kendimi buldum senin karanlığın ışığım, çığlıkların sesim, yalnızlığın evim, intiharın benim nefesim oldu. Bilemedin sen görmedin duymadın hissetmedin beni. Ben yıldız diye gözlerine baktım...
**
Gözler yalan söyler mi Akif?