ყველას ისტორიას აქვს დასაწყისი, მაგრამ კიმ თეჰიონისთვის, რომ გეკითხათ, მისი ისტორია სადღაც შუიდან გრძელდებოდა.
ყველაფრის დასაწყისი ბუნდოვნად ახსოვდა, უბრალოდ არ იყო იმ განწყობაზე "ამ წუთს არასდროს დავივიწყებო" რომ ამბობენ.
თუ ბედისწერა არსებობს, ვიღაც კარგად ეხუმრებოდა ქერას. წარმოიდგენდა კიდეც, როგორ იჯდა ბედისწერის მწერალი და ათასნაირ სისულელეს უფიქრებდა მის ცხოვრებას.
საკუთარ ნაშრომზე თავადაც ეცინებოდა და კიმის ყოველ დაწყევლილ დღეზე უფრო მეტად ეხსნებოდა ფანტაზია.
ბედის მწერლის ფანტაზია გაურკვეველი იყო, მაგრამ თავად ომეგას ნამდვილად კარგი ფანტაზია ჰქონდა.
სამწუხაროდ ფანტაზია არ იყო ჯეონ ჯონგუკი, უკვე ექვსი თვე იყო მისი ალფა რომ ერქვა.
‼️ ისტორია არის ფანტაზიის ნაყოფი, შეიცავს ზრდასრულებისთვის განკუთვნილ კონტენტს და... მაინც წაიკითხავ
ისტორია ბიჭზე, სახელად ჯონგუკზე რომელმაც ერთ საღამოს მთელი ოჯახი დაკარგა და წლები მხოლოდ შურისძიების წყურვილით იცხოვრა.
რა მოხდება თუ მართლაც შეაღებს მაფიის კარს, თუმცა მტრის ქალიშვილი მის ცხოვრებას თავდაყირა დააყენებს?
უფრო დეტალურად იხილეთ ფიკში❤️