supermassive black hole // taekook

kendimi bildim bileli omegaların havalı alfaları, alfaların güzel omegaları var. eşinin olması bir muamma olmasına rağmen yüzyılın deltasının bile güzeller güzeli bir vitası, benim dışımdaki herkesin çok güzel bir ruh eşi var. bu hep böyleydi hep de böyle devam edecek gibi. çoğu kişi herkes eşiyle yaratılmış, eşini bulabilmesi adına güzel yollar verilmiş, diyor. pekala, en azından birçok kişi için aynısını söyleyebiliriz. eşsiz dünyaya gelen tek tür betadır ve en sıradandır. her türün kendince ayrıcalıkları varken kimse betalardan bahsetme ihtiyacı bile duymuyor. yaşadıkları şey tam olarak "seksen il ve zonguldak" türünde bir dışlanma olmasına rağmen kimse bunu fark etmiyor. onlar bu dünyaya dışlanmak için gelmişlerdir. kaybeden dedikleri bu olsa gerek.

peki, ben niye betayım amına koyayım? bu ışıltılı hayatı ben seçmedim.

"hey, niye omuz atıyorsun?" yanımdan omuz atarak geçen bir alfaya bağırmadan edemedim.

"görmedim." pekala, kendimi avutmamın tek yolu en azından görünüyor olmaktı. artık görünmüyorum bile. durumum içler acısı. kesinlikle içler acısı.