KIRAĞI

Güvenin tohumları dört duvar arasında, bir ailede ekilmezse ruha; saçılmazdı dışarıda. Bir ruh üşürdü onu saran kollarda şefkati aradığı her anda, en sonunda da aslında aramakla bulamayacağını anladığında; donardı.

Ecem Kırağı, İtalya'dan döndüğünde peşinden gelen geçmişten habersizdi. Yıllar önce tohumları ekilen nefretin ortasında kalacağını ve bu nefretin karı kanı bulayacağını bilmiyordu, henüz. Öğrenecekti dökülen bir kanın, artık asla durmayacak bir kana dönüşeceğini ve intikam için girilen hiçbir savaşın galip hissettirmeyeceğini.

★

"Ateş dokunanı yakarmış öyle derler, sen bir ateşsen... Ben asla olmam pişman. Sana dokunduğum, sokulduğum ve en sonunda yandığım için. Sildim ben lügatımdan pişmanlığı. Senli gecelerin, sabahların...Senli cümlelerin olmaz pişmanlığı."

★

"İyi ki doğdun sevgilim.
Keşke ölmeseydin sevgilim."

.

Instagram: llettermoon