PROLOQ REAL HƏYAT HEKAYƏSİ Müqəssir insanların xoşbəxtliyi bir gün, içində azdıqları günahların rəngi qədər zülmətə boyanar. Həmin gündən sonra sevinc yaxın küçələrdən uzaq düşər. Bir an qapılarından ayrılmayan vicdansa, çiyinlərinə ağır yük, qulaqlarına səda, qəlblərinə iz buraxan yara olar... 💬💬💬 Yazın ən dəlisov aylarından biri olan mart ayının əvvələri idi. Günəş anasının arxasında gizlənən dəcəl uşaq kimi buludların arxasından boylanır. Pəncərədən üzümə düşən şüaların təsiri ilə yuxularım qeybə çəkilirdi. Bir müddət gözlərimi açmaqda tərəddüd etsəm də bundan sonra yuxuya dala bilməyəcəyimi anladım. Kürəyimi çarpayıya tərəf döndərib, baxışlarımı tavandan asılmış çilçıraqda cəmlədim. Bu an keçmiş gözlərimin önündən film lenti kimi gəlib keçirdi. Daxilimdə sanki o vaxtdan illər deyil də günlər keçmişcəsinə bir hiss vardı. Elə bil bir neçə günün içində bütün xoşbətliyim alt üst olmuşdu. O qədər inanılmaz görünürdü ki?! İnana bilmirdim. Hər şey gözlərimin önündə sona yetirdi.All Rights Reserved