Çocukların geleceklerini düşünürken rengarenk hayal ettikleri ülke, kara bulutlarla kaplıydı. Kuşların ciklediği, insanların anılar bitiktirip, kahkaha attıkları sokaklar sessizliğin arkasına saklanmıştı.
Dört köşesi karanlığa bürünmüş bir odada güneşinin ortaya çıkmasını bekliyordu ama bilmediği bir şey vardı: aşk ve ölüm de güneşinin pençesindeydi ve onunla birlikte geliyordu.
-"Ben her şeyden ve herkesten vazgeçerim doktor, buna kendimde dahil ama senden, ruhumun güneşinden, asla!
Bir sonra ki hayatında da güneşim olman dileğiyle 🌞
Güneşsiz Aydınlık