Tükenmiş Umutlar

Bir insan yaşarken de ölebilir miydi?
Ölebilirdi.
Bir insan yaşarken de ölebilirdi.
Lâkin, bir insan ölürken yaşayamazdı.
Ben ikisiyim. Hem yaşayan hem ölen. Beni güçlendiren ise hatalarımın kalıcılık izi. Tüm iradem ile olası bütün sonuçları fark edebilirdim. Hatta, o an ne olabileceğini görebilirdim. Fakat insanları zâflarından vurmayı bize tam 7 yaşındayken öğretmişlerdi. Bencillik, kibir,
güvensizlik ben hepsiydim...

Hikâyem henüz bitmedi.

Ben yaşarken ölen ama savaşmaktan hiç bir zaman vazgeçmeyen o kişiydim; bir gün vazgeçebilme ihtimalim ölen bir kişinin yaşaması kadar imkansızdı.

İmkansızlıklar, imkanlılıklardan türerdi zaten.

Bu hikâye sürekli pes etmek isteyip yine de yeniden ayağa kalkıp savaşmaya devam eden herkese gelsin!

Unutma
İmkansızlıklarda

İmkanlılardan ibarettir.