Bu yolun sonu
  • Reads 119
  • Votes 26
  • Parts 5
  • Reads 119
  • Votes 26
  • Parts 5
Ongoing, First published Oct 10, 2023
-evet Jessica HOOd'dan hepinize tekrardan merhabalar. İnsanları zombi etkisine sokan bu uyuşturucunun bir kopyası daha-

Kanalı değiştirdim  bu uyuşturucunun her kanalda çıktığını farkettim. Acaba gerçekmiydi bütün bunlar? Yoksa hepsi bir kurmacadan mı ibaretti?

-Evet, tekrardan herkese merhabalar. Uyuşturucunun insanları zombi gibi yaptıktan sonrasında uyuşturucunun etkisinden uyuşturucuyu alan kimse çıkamıyor. Uyuşturucunun tedavisi bulunana kadar uyuşturucuyu alan herkes aynı şekilde karantinaya alınacaktır. Değerli dinleyenler, sayın seyirciler; bu uyuşturucu ölümcüldür. İşte bu uyuşturucuyu alanlarda gösteren semptomlar bulundu;
 Kişide görülen uyuşturucu aldığı belirtileri;
Durduk yere gelen gözyaşları
Kişinin sarhoş gibi olması
Dudak kanamaları
Ani gelen kalp sıkışıklıkları
Çeşitli yerlerinde morarıklıklar
Bulunanlardan bazıları bunlardı sayın seyirciler. Uzmanlar belirtileri bulmak için hala çalışma çabasındal-

Dayanamadım ve tv yi kapattım.
"Kızlar bence bu bir kurmaca"
Hepsi birden;
*bizcede*
Çok geçmeden kapı çaldı, kapıyı sürgüyü çekerek açtım. Ve kapıda 45 yaş ortalamasında bi amca vardı, ve kapıdaki adamın gözleri yaş doluydu.
"Buyurun kimsiniz?"
"İçeriye girebilirmiyim?"
"Pardon?"
" içeri- girebilir miyim?"
"Tabiki hayır lütfen evinize gidermisiniz?"
"Hayır"
"Gidermisi-"
Demeden adam öksürdü ve kafasını geri kaldırdığında ise dudağının kenarında bir miktar kan vardı. Bunu görür görmez;
" beyefendi gidermis-"
"Lavinya kim gelmiş?"
Dedi masal.
"Hiçkimse" deyip kapıyı adamın suratına kapattım. Ardından ayak sesi geldi. Tekrar sürgüyü çekip kapıyı hafif araladım adam gidiyordu, ve birden sağ elini kalbine götürdüğünü farzedip bakmaya devam ettim. Adam garip bir ses çıkarttı, hemen ardından yere yığıldı. 10-15 saniye boyunca şaşkınlıktan adama bakakaldım. Tam sürgüyü açıp adama yardım ede
All Rights Reserved
Sign up to add Bu yolun sonu to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
GECENİN İZİ by hisssizyazar
34 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
You may also like
Slide 1 of 10
GECENİN İZİ cover
PİNHAN MAHALLESİ  cover
DİLVAN (Kitap oluyor)  cover
SARRAF cover
AMARİS cover
İMDADIM cover
GÖNÜL ŞİFASI cover
Kara Gül  cover
Kaybolan Yıllar| Asker & Savcı cover
AYNI BIÇAĞIN SIRTINDA (+18) cover

GECENİN İZİ

34 parts Ongoing

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....