madalyonun DİĞER yüzü

Arkamdan koşarak gelen biri daha vardı. Sanırım tek geç kalan ben değilmişim. Sınıfa girdiğimde o çocuk da arkamdan girdi. Tesadüfe bak bide aynı sınıftaymışız galiba. Tanrı bizi yan yana görmek istiyor çünkü şuan yan yana hocaya bakıyoruz.
"Özür dilerim hocam." Ne! Galiba az önce aynı anda konuştuk.
"Siz ikiz misiniz sadece kızım sen fazla zayıfsın. Bence iyi beslenmelisin kırılacakmış gibi duruyorsun."
Sen benim neler çektiğimi biliyor musun be adam? ölümden döndüm ben bide bana laf ediyorsun. son anda aklıma dank eden şeyle kendime geldim.
"Hayır hocam onu tanımıyorum bile." yeter artık ama. Bu çocuk benim ağzıma mı bakıyor?
"Tamam anlaşıldı. Yerinize geçmeden önce kendinizi tanıtın çünkü bu sınıfa yeni gelenler sadece sizsiniz. Evet başla bakalım küçük hanım."
En sevdiğim kısım!! Niye şu hayatta herkes aynı bulunduğu ortamda birbiriyle tanışmalı ki bu çok saçma...
"Adım Berzem. Berzem Atan-"
"Bir dakika sen Cüneyt Atan'ın kızımısın?" bu soruda nerden geldiki şimdi!!
"Evet hocam." lütfen bir şey sorma.Lütfen!!
"Pekala,sıra küçük beyde"
"Yapmayın hocam o kadar da küçük değilim. Adım Berkem Aksoy." hoca tam ağzını açmıştı ki adını daha yeni öğrendiğim çocuk onu durdurdu ve konuşmaya devam etti.
" Durun hocam bende Ceyhun Aksoy'un oğluyum. Şimdi oturabilir miyiz?"
niye bilmiyorum ama içimden bir şey şu an yanımdaki çocuğa doğru gidiyor. Kim bilir belki ruhum onu bırakmak istemiyor....