EFENDİ |Yakında|

!!Kitapta kan, işkence, yasaklı maddeler ve yetişkin içerikli sahneler mevcuttur!!
Yaş farkı içerir!
[Kitabın Şarkısı : Emre Aydın / Çağan Şengül - Yansın .]

♕
Zahir Kara, yeraltına hükmeden beş ailenin başındaki adam; nam-ı diğer efendi. Başta devlet olmak üzere bütün mafya babalarını dize getirmiş bu adamın herkesin bildiği ancak kimsenin anmadığı bir adı daha vardı.
Dördüncü.
Bu adın tabuymuşçasına anılmamasının ise tek bir sebebi vardı o da; Bu isim EFENDİNİN yalnızca öldürdüğü büyük başların ölü bedenlerinde bıraktığı imzaydı. Roma rakamıyla 'IV.' şeklinde yazılan bu ad Zahir Kara'nın sembolüydü.
♕
İlya Çakıcı.
Doğduğu günden beri kendine has kafesinde büyütülmüştü. Kalbine adı gibi yağmur yağıp duran bu masum kızın tek istediği bir gün o yağmurdan boğularak da olsa kurtulabilmekti. Ancak baba kisvesi adı altında kafesinin gardiyanı olarak başına dikilen adam yüzünden ne yeryüzünde ne de yeraltında ona nefes almak haramdı.
♕
"Bileklerindeki izler senin yaşam yaraların mı?"
"İntihar izlerim."
Kafasını iki yana salladı. "Yazık, benim gördüğümü göremiyorsun demek."
Kız sessiz kalınca adam gözlerinin içine bakarak "Sen onlara bakınca yalnızca ölmek isteyen bir kız görüyorsun. Bense babasına rağmen inatla hayata tutunmaya çalışan güçlü bir kadın görüyorum. Babasının korkusuna rağmen ölmekten korkmayan ama yaşama arzusundan da vazgeçemeyen."
"Ben... sadece bitsin istiyorum." Yorgundu, öyle yorgundu ki dışarıdan yirmili yaşlarında gösterse de içi kendi cesedinin çürük kokusuyla doluydu.
"Sana istediğini vereceğim İlya. Seni öldürüp yeniden yaratacağım." Adımın üstüne yemin ederim.

Nefretten aşkın doğduğu çok olmuştur peki ya aşktan da nefret doğar mı?