YALNIZ KUŞ

"Peki, gitmemiz gereken yer neresi öğrenebilir miyim hanımefendi?"

"Bana iki de bir hanımefendi demeyi bırakır mısın?" Rahatsız olmuyordum aksine eğleniyordum ama birinin bana böyle seslenmesini de istemiyordum çünkü fazla iyiydi ve ben bunu hak etmiyordum.

"Maalesef bırakamam hanımefendi."
Bu söylediğinden sonra gülmeye başladım ve Berkin de bana eşlik etti. "Ee, gitmemiz gereken yeri söylemediniz hanımefendi. Nereye gidelim, söyleyin yeter. Emrinize amadeyim." derken önümde eğildi ve bana bakıp elimin tersinden öptü. Bende karşılık olarak eteğimin ucunu tutup eğildim. Sonra birlikte gülmeye devam ettik. Bugün çok güzel geçiyordu diğer günlere göre belki de tam mutluyum derken bir şey olacaktı ama bu umrumda bile değildi çünkü artık alışmıştım.