Ölmeden Önce

Yok karıncadan bir farkımız. Düşünebiliyoruz bira...... Seetkileniyoruz. Paramız yetmediği şeyler var. Bir kısmımız çok kötü, bazılarımız kanatsız melek. Biz bu dünyanın üretip tüketip içine edip gidenleriyiz. Bakma gökyüzü güzel şey ve severim denizi. Soğuktan nefret etmem ve bir kahveye hayır demem. Aşka inanmak için vakit harcamam ama yaşamak için epey bir vakti mi verebilirim. Bazen inanmadan yaşayabilir insan. Yaşadıktan sonra inanırsın işte, ne var ki bunda? Söylesene anlam vermeye çalıştıkların yormadı mı seni? Biraz daha zorlayalım bu dünyayı, bizden önceliklerin yaptıkların yapalım. Evleniriz, çocuklarımız olur vs.....Sonra da ölürüz. Karıncalar gibi basılır üstümüze, ölene kadar iyi bak kendine...