Aşka inanır mısınız? Peki ya tesadüflere? Ya da inanmayan birinin bir tesadüf sayesinde değişebileceğine? Belki de kadere..? - Naptığını zannediyosun sen? Ne sanıyosun kendini? Bu... Bu çok saçma. Seni tanımıyordum bile. Bin kere özür diledim. Hem yüzüme bakmıyosun hem de... Derin bi nefes aldım: - O kantinde yaptığında neydi öyle? İnsanlar senin kuklan değil. Bir an duraksadıktan sonra: - Ben de değilim... diye fısıldadım. Son sözümle ani bir şekilde bana döndü. Gözlerimiz birbirine değdiğinde 2 haftadır onlarsız yaşadığımı farkettim. Tabi buna yaşamak denirse. En sevdiğim yeşil şimdi sinirden koyulaşmış ve dolmuştu. Dudaklarını araladı. Bir kaç saniyelik tereddütten sonra konuşmaya başladı: - Değilsin. Sen benim kuklam değilsin.Çünkü... duraksadı. Derin bi nefes aldı. Bana bi adım daha yaklaşıp gözlerimin içine baktı.Ben kokusunu içime çekerken o devam etti: - Çünkü... En güzel ÇARESİZLİĞİMSİN. diye bağırdı.
4 parts