Son birkaç metre kala ayağım takılıp sendelediğimde kulaklarımı dolduran gür kahkahayla çelmesini yediğim ayağın sahibine döndüm.
Tahmin ettiğim gibi, aynı kehribar rengi gözlerle karşılaşınca -ki bu sefer kızgın değil keyifli bakıyordu- tek kaşımı kaldırıp, "Cidden mi?" diye sordum hayretle.
"Kusuruma bakma, boşluğuma geldi." derken gözlerindeki yaramaz parıltı büyüyünce istemsiz sırıtırken buldum kendimi.
Gülerek, "Ödeştik o zaman." dediğimde kafasını yana yatırıp gülerek karşılık verdi.
"Ödeştik."
...
Yazardan,
"Ben bu yola bu kitap bana iyi gelecek diyerek girdim. Siz de, size iyi geleceğini düşünerek okuyabilirsiniz. Çünkü bu kitap bence size de iyi gelecek." Sevgilerle. 🫂
-Tüm hakları saklıdır.
-Esra Aydemir
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."