Yalancıya İnanmak

Kalbim bin parçaya bölünmüştü. Bense, kalbimin kırıklarını toplamak yerine ruhumu arıyordum. O beni terk edemezdi. Bilirdim ki, bir tek o beni bırakıp gitmezdi. Çünkü kötüler yaşardı.
Bu onlara bir ödülü değil cezaydı.
Ben de yaşayacaktım.
Çünkü bir yalancıya inanmıştım. Bu benim suçum değildi.
Bu hiçbir şeyin sonu değildi. Her şey yeni başlıyordu. Ama uzun sürmeyecekti.

Çünkü yalancının mumu kırk gün yanardı.
Sonsuz bir karanlığa hapsolanadek...