"EVET SAYIN SEYİRCİLER BUGÜN YİNE KIZIL ELMA TARAFINDAN İŞLENEN BİR CİNAYETİ KONU ALIYORUZ!" Elimi arabanın radyosuna doğru getirdim ve radyoyu kapattım. Ben berfu Vural 26 yaşında olan Cinayet Büroda Amirim. Bilmem kaçıncı cinayet vakamı çözmek için karakola doğru gidiyorum. Türkiye'de KIZIL ELMA diye büyük bir seri katil var, ve bu seri katil 7 yıldır adam öldürüyor ama Türk Polisi ne yaparsa yapsın asla onu çökeltemiyordu. Yaptığı yazılımlar akla değer değildi. Türkiye'de ki en büyük yazılımcı bile onun kurduğu şifreyi kıramıyordu. Gerçek ismini kimse bilmiyor, ailesi kim onu da bilmiyorlardı. Evet bazen onu bir hayalet olarak düşünülebiliyordum! PEKİ SEN KIZIL ELMAY'LA OLAN SAVAŞIMIZDA BİZE DAHİL OLURMUSUN? KESİT! Tek yaşıyordum ve kafam rahattı. Aslında çok açtım ama bu stresle yemek yiyeceğimi düşünmüyordum O yüzden açlıktan ölsem'de yemekten vazgeçip elime bir tekila şişesini aldım mutfaktan ise biraz limon doğrayıp ve tuzu yanıma aldım Amerikan mutfağımın oturma kısmına oturdum. Tekila'mı açtım ve bardağa doldurdum önce tuzu alıp biraz yaladım, sonra ise tekila'm dan bir Yudum aldım, tadının acı Gelmesiyle ağzıma biraz limon attım. Ve sanki tekila yetmiyormuş gibi bir dal daha sigara yaktım. Kafayı yemiştim artık. Normalde bu kadar nikotin manyağı bir insan değilim, ama konu stres olunca emin olun kendimi durduramıyordum. Tekila'mı yavaş yavaş içerken aynı anda'da sigaramdan bir nefes alıyordum. Bu güzel anımı Bozan telefonumun çalmasıydı. Arayan kişi "bilinmeyen numaray'dı" Telefona bakıp sarhoş sarhoş yavaş yavaş açtım. "Alo?" Dedim. Karşıdan ses gelmesini bekliyordum. "Alo?" Dedim yine ama karşıdan bir ses yoktu, tam telefonu kapatıcakken karşıdan ses geldi. "Merhaba ben kızıl elma." Dedi karşıdaki ses. O an elimdeki tekila bardağı yere düştü. Ve ayaklarımın dibi camlarla doldu.All Rights Reserved