Kaderleri kesişen iki insanın kalplerinin birleşmesi an meselesidir... *** Tüm masalsı hikayeler bir varmış bir yokmuş ile başlardı. Ancak bu topraklarda tüm hikayeler kan ile başlar, kan ile son bulurdu. Bu yüzden babası, kızına Şehrazat adını vermişti. Kendi hikayesini yazabilmesi ve anlatabilmesi için ona Şehrazat demişti. Tıpkı taşıdığı ismin anlamı gibi özgür bir ruha sahip olmasını dilemişti. Ancak dilediği gibi olmamıştı. Şehrazat, tutsak bir bedendi. Tüm yaşamı boyunca sessizliğe itilmiş, hor görülmüştü. Sonra bir gün hikayesi baştan yazılmaya başlamıştı. Bu kez gözyaşları acıdan değil, mutluluktan akar olmuştu. Ve o gün Şehrazat, tüm hikayelerin mutlu sona sahip olduğuna emin olmuştu. ***