MƏRC

"Belə de... Madam elə,onda qoy sənə bir məsəl danışım."- buz kimi bir səslə-
"Günlərin bir günü ömürlük həbsdə olan bir adamın kamerasına özü kimi ömürlük birisini gətirirlər. Əvvəlcədən orada olan adam müəyyən müddət sonra narahatlıq olmasın deyə bir-birlərini tanımalı olduqlarını deyir. Sonradan gələn də razılaşır. Əvvəlcə özündən başlayaraq vacib bir şərt kəsir hücrədə ilk olan adam." - Toyqarın artan marağı yavaş-yavaş gözlərində əks olunarkən,Yeliz 'Nə danışır bu?' deyə düşünərək dinləməyə davam edirdi.
"Şərt kəsən adam deyir: Əgər mən səhər yuxudan durandan sonra saçımı sağa daramışamsa,mənlə de,gül,əylən. Yox əgər sola daramışamsa,mənə həmin gün qətiyyən ilişmə. O biri adam da bunun qarşılığında deyir: Əgər mən səhər yuxudan duranda sonra papağımı yuxarı tərəf taxmışamsa,səndə mənlə də,gül,əylən. Yox əgər aşağı tərəf taxmışamsa mənim sikimə də deyil sən saçını sağa daramısan,yoxsa sola."

Axıra yaxın şərtlənən səsi ilə dedi Dəniz. Bu yerdə də Toygar gülməmək üçün dodaqlarını bir-birinə bastırmış,çənəsini sıxırdı.
"Əgər burda olmağımla bağlı hər hansısa bir problemin varsa boss'una tərəf qaça bilərsən. Onunla işini həll et. Mənim nervlərimə toxunma."
•••
Girdikləri mərc səbəbindən Türkiyə'ə gələn iki bacı-qardaş.
Ailəsini qorumağa çalışan güclü bir qadın.
Gənc yaşda üstünə qalan həyatın məsuliyyətləri ilə yavaş-yavaş dəmlənib olğunlaşan,öz imperiyasını quran sərt bir adam.

Kim deyərdi ki,zamanla bir-birlərinə əfsanəvi bir eşqlə bağlanacaqlar?