Üniversiteye başlamadan önce harika bir takımım vardı. Onların hepsiyle tekrar buluşmak için her zaman antreman yaptığımız küçük ama içinde çok büyük anılar biriktirdiğimiz o küçük parka. Beraber oynadığımız günleri özlemiştim. Aslında iletişimimizi kesmemiştik ama hepsinin işleri vardı buna bende dahilim. Uzun zaman sonra buluşmak için evden çıkacaktık. Evet çıkacaktık. Çünkü benim biricik kuzenim de benimle yaşıyordu. Burada benim yanımda çalışıyordu. Ailemin lokantasında çalışıyordum. Annem her seferinde babana benziyorsun diyordu. Bu beni bazen üzüyor genel olacakta gururlandırıyordu.All Rights Reserved