From enmity, to beautiful love.
¦"Elinden geleni ardına koyma Sarp yılmaz," dedim sarp'a doğru iddialı bir sesle. Sarp ise serseri gülüşüyle "Merak etme kıvırcık, elimden gelenin fazlasını bile yaparım." dedi ve göz kırparak gitti.
"Sen elinden gelenin fazlasını yapacak olsan ne yazar?" diye fısıldadım kendi kendime.
Gerizekalı, ne olacak?
"Hop, hayırdır neye gülüyorsun sen?" dedi Aybike göz kırparak. İrkilerek ona döndüğümde bana imalı imalı sırıtıyordu.
Gülüyor muydum ben? Hiç farkında değilim...
"𝗦𝗲𝗻 𝗮𝘀𝗸𝗶𝗻𝗶𝗻 𝗳𝗮𝗿𝗸𝗶𝗻𝗱𝗮 𝗱𝗲𝗴𝗶𝗹𝘀𝗶𝗻 𝗯𝗲 𝗮𝘀𝗶𝘆𝗲𝗺.." ¦
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."