Metanoia (Jikook)

Yüzündeki zorlama olduğu belli olan gülümsemeyle aramızda birkaç adımlık mesafe varken durdu.

"Söylediklerim seni memnun etti mi?" dedi samimiyetsiz bir sesle. Oyunsa oyun diyerek yaslandığım duvardan omzumu ayırıp aramızdaki mesafeyi azalttım. Karşısında durduğumda yüzündeki yapmacık gülümseme çoktan yok olmuştu. Düşünüyor gibi elimi yüzüme götürdüm. "Daha iyisi olabilirdi tabi ki. Ama her geçen gün yeni bir şey öğreniyoruz değil mi? Oyunculuğun güzel yanı."

Burnundan verdiği nefesle gözleri çevreyi turlayıp bana geri döndüğünde ciddileştiğini bakışlarından anlamıştım. Sertçe dudaklarını yaladığında gözlerim anlık olarak dudaklarına kaysa da hızla gözlerine bakmaya devam ettim. "Ne var biliyor musun?" dedi başını sol omzuna doğru yatırdığında. "Şu an bu anın keyfini çıkarmaya bak." Gözleri yüzümde dolandığında hafif bir gerginlik parmak uçlarımdan yayılmaya başladı. Yüzünü yaklaştırmaya başladığında yutkunma ihtiyacıyla hafifçe gerilesem de bir eliyle dirseğimden tutup beni sabitlediğinde adımlarım durdu.

Yüzünü boyun hizama getirdiğinde rahatsız bir konumdaydım. "Ama bu işin sonunda insanlar ne kadar büyük bir haksızlığa uğradığımı ve senin nasıl yetersiz bir oyuncu olduğunu yazmaya başladıklarında," konuştukça nefesini boynuma üflediğinde irkilmemek için zor duruyordum. "İşte o zaman tıpkı senin gibi, ukala bir gülümsemeyle uzaktan izleyeceğim seni. O zaman iddiayı kimin kazandığını anlamış olacaksın. Diyeceğim ki, daha iyisi olabilirdi Bay Park."