Ήταν η Σελήνη του, φώτισε το σκοτάδι του.
Ήταν ο ήλιος της, χρωμάτισε τον μέχρι τότε μουντό ουρανό της με εκατομμύρια χρώματα.
Παρελθόν [Μερος I]
Στο είπα γιατί πράγματι το ένιωθα, η κοσμοθεωρία μου θα αλλάξει εξαιτίας σου.
Ήδη άλλαξε, διότι γλυκέ μου γείτονα, δεν είσαι η αρχή του τέλους μου. Είσαι η αρχή μου γενικότερα.
Παρόν [Μερος II]
Ώρα μηδέν λοιπόν.
Ώρα μηδέν διότι ησουν η αρχή μου.
Ώρα μηδέν διότι οταν αντίκρισα τα μάτια σου αναγεννήθηκα.
Ώρα μηδέν, διότι οταν σε γεύτηκα άρχισα να πιστευω σε μια 'θρησκεία' που δεν μπορεί να
αντιληφθεί κανεις άλλος. Την ασπάστηκα και την εστερνιστηκα με τον πιο εθιστικο τρόπο, αφοσιωσα ολάκερη την ζωή μου σε αυτην την περίπλοκη ιδεολογία που ούρλιαζε το όνομα σου.
Και διαλύθηκα.
Αλλά δεν μετανιώνω στιγμή, επειδή δεν μπορω παρά να παραδεχτώ πως ησουν η πιο γλυκια καταστροφή μου.
Μέλλον [Μερος III]
Αλλά ως έρωτα εγώ αποδίδω [...] εσένα και όλες τις μικρές πράξεις που μας οδήγησαν στο υπέρτατο συναίσθημα της αγάπης.