YALNIZLIKTAN DOĞAN GÜNEŞİM

Günlerden Kasım 8, gökyüzünde deli gibi yağmur. Gecenin doğum günü

"baba?"

"baba geç kalıcağız, kalksana"

"neden kalkmıyorsun baba?" diye sordu 6 yaşındaki Gece babasının cansız bedenine göz yaşları içinde bakarken, babası ölmüştü ve o bunu biliyordu ama kabullenmek istemezcesine.
"Baba kalksana pastamı almayacak mıyız?" diye sordu korkuyla babasına doğru ilerleyerek bir yandan babasına ulaşmaya çalışıyor diğer yandan babasına çarpan kamyonun onları oracıkta bırakıp uzaksayışını izliyordu.

Yanına varmış minik ayaklarıyla eğilerek dokundu babasının cansız bedenine. Deli gibi yağmur yağıyordu, Gece titreyen elleriyle babasının kanlı vücuduna dokunarak.
"Baba çok üşümüşsün tenin buz gibi soğuk hadi kalk eve gidelim pasta istemiyorum hasta olacaksın." dedi halla babasının ölmadığıne dair içinde bulunan sahte bir umutla.

ve öldüğüne ikna olduğunda hıçkıra hıçkıra anlamaya başladı Gece.

Bu gün onun en mutlu günü olduğunu düşünen Gecenin cehennem günü olmuştu ve bu o cehennemin sadece fragmanıydı.