Acalypha #Wattys2015

Karanlık ruhunu ele geçirirken yalnızlık sinsice gülümsüyor,onunla dans ediyor,elinden tutup onu kendi etrafında dönderiyordu.Ruhu boşlukta asılı duruyordu ve psikolojisi onu alt ederken bir yandan da yaşadığı hayal kırıkları onu yerden yere vuruyordu.Kimsesizdi.Tutunmaya çalıştığı arkadaşlıklarının arasında bocalıyordu çoğu zaman.Yalnızlığın içindeki kalabalıkta,kendi yalnızızını arıyordu.Mesele onu bulmak değil,onun güvenini kazanmaktı.Sonra bir gün,bir şey oldu.Delirdiğini sanmıştı fakat delirmemişti.Yer ayaklarının altından kayıp giderken,bedeni tamamen hissizleşmişti ve her yer karanlıktı şimdi onun için.Rüya mıydı bu?Belki de.Anlatmalı mıydı yeniden
birine?Anlatamazdı.Sonuçta tüm bu gördüklerine kendisi bile inanmazken kimi inandırabilirdi ki?
Julie Calenthe.
O psikolojisinin değil,babasının para tutkusu kurbanıydı.

2015