KURUMUŞ KAN KOKUSU

"O sadece bir hayal." dedi karşımda ikinci defa gördüğüm, sarı saçlı kadın. "O sadece bir oyun." dedi. "Senin oyunun." dediğinde yavaş yavaş kaybolmaya başladı. "Senin kendine oyunun, Sera. Yapma!" diye bağırdı yalvarırcasına.

Benim yine ellerim vücudumun etrafını sarmıştı. Dudaklarım mühürlenmişcesine bağırmamı engelliyordu. Gözlerim yavaş yavaş kararırken, kulaklarımda ki çınlama ve uğultular artıyordu. Sonra bir çığlık sesi duydum.

Bir çocuğun çığlık sesini.

Bir çığlık daha sonra bir çığlık daha.

Hemen ardından bir çığlık sesi daha.

"Rüya bu," dedi iç sesim. "Kâbus bu inanma."

Tam bunun bir kâbus olduğuna inanacakken beni vazgeçirecek bir görüntü gördüm. Karanlığın ardından bana yaklaşan bir adam. Yüzünü göremiyordum ama tuhaf bir şekilde gözleri çok belirgin ve ışıl ışıldı. Gözleri kehribara dönük bir elaydı. Bu adam...

Yanıma yaklaşıp kulağıma fısıldadı. "Gerçekler, Sevgilim." dedi. "Gerçekler, geçmişler, yaşanacaklar. Geçmiş, şimdi, gelecek; en kaçınılmaz anlarımızdır, bizi yaşatır. Bu bir kâbus ama..." Sustu. Sözünün devamını getirmedi.

Yavaş yavaş gözlerimin önünden kaybolurken yerden çıplak bedenime ulaşan bir kan gördüm. Kan tüm vücudumu sararken yeniden o çocuğun çığlık sesini duydum. O çocuk yardım çığlıkları atarken bedenimi saran kan yavaşça tüm damarlarını yakmaya başlamıştı. Artık tüm vücudum kanlar içindeyken acıdan kıvranan bedenimi hareket ettiremiyordum. Sonra bir an vücudumdaki acı durdu, ben derin derin nefesler alırken zihnimdeki sesler beni kayboluşa sürüklemeye başladı.