Ölüyordum, görmezden geliyordum ama babamın bana yaptıklarını iliklerimde hissettikçe, har satılmamda saha çok ölüyordum. Fiziksel acı geçmişti, acım ruuhumdaydı.
Öldürüyordum, kan akıyordu çok fazla kan.
Zevk veriyordu bu bana. Ya da huzur? Ninni gibi her kurbanımın çığlıkları. Annemin hiç söylemediği ninniler.
Koku var, çikolata kokusu. Babamın almak istediğim için beni günlerce dövdüğü çikolata. Büyüleyici kokuyor, kim bu adam?
Ölüyorum, öldürüyorum, öldürülüyorum. Canım yanıyor, can yakıyorum her nefesimde daha çok gömülüyorum karanlığa ama kaçıyorum. Çünkü korkuyorum... Her yer karanlık ama ben karanlıktan çok korkarım, öpsen geçer mi anne...