Asansöre bindiğimde farklı duygular içerisindeydim. Görevimi bir şekilde tamamladığım için mutluydum ama tamamlama yollarım aklımda kurduğum gibi gelişmemişti. Her neyse, sonuçta başarmıştım. Çantamdaki kağıdı alışım aklıma gelince dudaklarım kıvrıldı.Bunları düşünürken bir yandan da cebimden çıkardığım kırmızı rujla rujumu tazeliyordum. Bir anda ben ne olduğunu bile kavrayamadan asansörün kapısı açıldı ve aynada arkamda beliren kişiyi görmemle rujumun ellerimden kayıp düşmesine engel olamadım. Rujumu yerden aldı ve alaycı bir gülümsemeyle uzattı. - Bu güzel dudaklarınızı rujla mahvetmenize hiç gerek yok, hanımefendi.