NAMÜTENAHİ BİR HİKAYE

DİKKAT!
BU HİKAYEDE ŞİDDET, OLUMSUZ ÖRNEK OLUŞTURABİLECEK DAVRANIŞLAR VE +18 YETİŞKİN İÇERİK VARDIR

HİKAYEYE KONU OLAN TÜM KİŞİ VE KURUMLAR GERÇEK OLAYLARDAN İLHAM ALINARAK KURGULANMIŞTIR

"Ne yapmamı bekliyorsun?" diye sordu genç adam "Sen bu haldeyken öylece çekip gideyim mi?"

"Öyle evet, git artık"

Karşısındaki kadından aldığı soğuk cevapla derin bir nefes aldı. Çarpıp yandığı, kırıp dökmeye çalışıyordu şimdide. Kuruyup kızarmış gözleri yeni yaşlara ev sahibi olmasa da elleri yeni bir krizin habercisiymiş gibi titriyordu. Bakışlarını fark ettiğinde ellerini yumruk yaptı. Güçlü durmaya çalışıyordu, genç adamın tanık olduğu şeylerden dolayı kendini aciz görüyordu. Bunu biliyordu, onun kendiyle olan savaşına yeterince tanık olmuştu. Sessizce salondan çıkıp hole doğru bir kaç adım atmıştı ki içerden gelen ve aniden kesilen hıçkırıklarla olduğu yerde kaldı, canının canı yanarken kendisine söylediklerinin canı cehennemeydi! Salona dönüp ona doğru hızlı adımlarla yürürken kararlı sesi yükselmişti;

"Ne var biliyor musun? Sırf kabullenmekten korktuğun için beni itip durmandan bıktım!"

Kollarından tutulup ayağa kaldırıldığında Feraye'nin yaşlı gözleri şaşkınlıkla kocaman olmuştu. Konuşmak için ağzını açsa da Onur sözlerine devam etti;

"Artık buna izin vermeyeceğim tatlım, benden yeterince kaçtın"

Dudaklarını dudaklarıyla örterken fısıltısı kadının ağzında kayboldu

"Seni seviyorum ay ışığım"