❦
Yaranın dibine oturmuş kanı temizlemeyi bıraktığında kan daha fazla akmaya başladı. Her gün soyulan kabuk bir daha hiç sarılamadı yaranın üstüne. Ve şimdi her bir yaranın izi var vcudumda her aynaya baktığımda bana beni hatırlatıyorlar. Hatırlıyorum, yaralarımın üstüne yara bandı yapıştırdığın zamanları sonra gidişini...
Çiçekleri az çok herkes sever o çiçekleri büyütmek için insanlar çaba gösterir sevgilerini verirler, ama bunların hepsinden uzak bir çiçek var mezar çiçeği. Her bir insan öldüğünde o mezarın üstüne dikerler sonra orada ki çiçek o ölüyü temsil etmeye başlar insanlar o çiçeğe ağlar o çiçeğe üzülür....
Ama bir yerde okumuştum, çiçekler hisseder duyguları.
Sonra bir bakmışsınız o mezar çiçeği büyümüş ama dalı kırık yaprakları dökük rengi ise soluk.
Ve mezar çiçeği solmaya başlar, solar, solar ve solar en sonunda çiçek ölür, orada yatan ölüyle birlikte kaybolur mezar...
Ruhlarına ne olur bilmem.
"Ah! H-Haris!"
"Sana o adamı unutturacağım Arel,ve yeminim olsun bu gece kendi adını bile unutacaksın." İçimde hareketleri sertleşirken gözüm dönüyordu. Gerçekten dediği gibi,beni sertçe beceriyordu.
"Şu andan itibaren bir Bakırcı'sın Arel,siktiğimin anlaşması umrumda değil, artık benimsin."
...
Haris Bakırcı &Arel Hancızade
Not; Kurgudaki soy isimler,kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Ve bu bölümler öylesine yazılmıştır,yani çerez bölümler