🖤

Bir kadın.
Küllerinden doğan cesur bir kadın,
hayata karşı direnen güçlü bir kadın.
O kadın,Parla Bozkır.

Bir adam.
Sevdiğine ulaşamayan aşık bir adam,
tehlike dolu deli yürekli bir adam.
O adam,Ali Akay Barutçu.

İkisinin de ruhu yaralıydı.

İkisinin de,bir birinden habersiz bir birlerine ihtiyacı vardı.

İkisi de,hayata kırgındı.Yaraları vardı,
isyanları vardı hayata karşı.Bu isyanlar kimse tarafından duyulmadı,
bir tek onlar duydu bir birlerini.Onlar anladı..

"Sen benim ulaşamadığım yıldızımsın Parla Bozkır."
Oturduğu yerden gözlerini aşık olduğu kadına dikmiş bakışlarının aksine duygusuzluk barındıran sesiyle konuşuyordu.
Sırtını yasladı koltuğuna ve Parla Bozkır'ın gözlerinin içine bakarak fısıldadı.
"Aramazken bulduğumsun,en büyük mutluluğum ve kırgınlığımsın.
Sen benim meftun olduğumsun,sen sonsuz karanlığımın solmayan ışığısın Bozkır."

Merhaba,öncelikle bu benim ilk kitap yazma tecrübem.Ve Türk değilim,Türkiyede yaşamıyorum.
Türk olan arkadaşımdan yardım alarak olabildiğince düzgün yazmaya çalışacağım.

İlk bölümler sıkıcı gelebilir.Kitabıma bir şans verirseniz çok ama çok mutlu olurumm!💗💗