AYPARE༒

Babası için düşmanının oğluyla anlaşma yapan, ismi kadar parlak hayatı olmayan Mahinev. Çocukluğu onunla geçmiş, çocukluk aşkı Ateş Barlas. Çıktığı yolda, yolların sapmasıyla karışık olan hayatı daha fazla karışır.

İnsanoğlu her şeyin farkında olduğu için böylesine korkar" Dedi. "Sen hiç bir şeyin farkında olma."

"O senin ardına düştü." Bakışlarımı mum ışığının yansıdığı yüzüne kaldırdım. "Ardımdan geleni, ardımda bırakmam."

Gülümsedim. Nasıl gülümsedim bilmiyorum ama o gülümseme ile vicdanına dokunduğuma emindim. "Ruhumun en büyük feryadı bile sana ulaşamayacak." Uzun uzun baktı. Bir şey diyemeden arkasını döndü ve büyük bir enkazı umursamadan çekip gitti.

"Niyetin ne?" Alaycı bakışları ilk üzerimde, sonra etrafta ki insanlarda gezindi. "Buraya gelmemin bir niyeti olduğunu sana düşündüren ne?" Gözlerimi ayırmadan ona bakıyordum. Korkusunu hissedebiliyordum. "Yerinde olsam yapardım." Dediklerini umursamadan devam ettim. "Sen büyük sularda ki küçük köpekbalığısın." Soru sorarcasına gözlerime bakmaya başladığında ellerimi zarifçe açmış, etrafı işaret etmiştim.
"Senin sularında olduğumu söylüyorsun." Gülümsedim. "Zekana hayranım."

Sigarasını parmaklarının arasından bırakmış, soğuk bakışlarını bana çevirmişti. Öyle bir kinle bakıyordu ki, sanki tanrının huzuruna şeytan çıkmışçasına. "Kaderini biliyordum." Yüzünde ki ifadeden kendisini benden çok daha üstün tuttuğunu biliyordum. "Çünkü tanrı sadece iyileri sınar." Elimde ki silahı ona çıkarmış, tetiği çekmiştim. "Tanrı dahi olsaydın, karşında eğilmezdim."