Bir gün ansızın gelen kara haberle ortada kaldı Leyla. Annesi yoktu. Babası yoktu. Bir üvey ablası vardı o da olmaz olsaydı. Sokakta yatsa bu kadar evsiz hissederdi kendini. İşi yoktu. Parası yoktu. Bilim çağında cahil kalmıştı. Tek bildiği iş çocuk bakmaktı onu da kendi yeğenlerini büyüterek öğrenmişti. Bu denli yenik olduğu hayatta belki de çare aile kurmaktır diye düşündü, hiç tanımadığı bir adama gelin oldu. Mahalleden bir kadının akrabasıydı bu adam. Uzak diyarlarda bir köyde ağa olduğu söylenmişti. Aksiydi, yaşı da vardı ama yiğitti, güçlüydü. Parası da vardı. Düşünmeden kabul etti Leyla. Kendine sıfırdan bir hayat kuracaktı.