Story cover for MÜZİK MEYDANI by cankitab
MÜZİK MEYDANI
  • WpView
    Reads 164
  • WpVote
    Votes 17
  • WpPart
    Parts 2
  • WpView
    Reads 164
  • WpVote
    Votes 17
  • WpPart
    Parts 2
Complete, First published Nov 25, 2023
"Ben dinler, yazarım..." serisinin ikinci hikayesi.

Eve gittiğinde yine misafirler vardı, babası işten yeni gelmişti. Kardeşi de yine misafir çocuklarıyla beraber yaramazlık yapma peşindeydi. Çantasını odasına koydu, kardeşine azar çekti ve salonun kapısına dayandı, sonra mutfağa gitti. Annesi oradan oraya koşuşturuyor, misafirlere hizmet edeyim derken eli ayağına dolanıyor ve evden müthiş bir eş dost kalabalığı sesi yükseliyordu.

Onların arasında ve kendi evinde olmasına rağmen kendini büyük bir yalnızlık duygusunun içinde buldu. Yanındaki tüm sesleri alt kattan geliyormuş gibi duyuyordu. Annesinin telaşını izlemeye daldı, sonra akrabalarıyla konuşan babasına. Tüm ilgileri başka şeylere, küçük kardeşine ve dış dünyayaydı. Kendini uzun bir süre boyunca kendi halinde bırakılmış gibi ve çok soğuk birisiymiş gibi hissediyordu.

O gece öyle geçti. Gökte bulut yoktu, tabağa benzeyen ay tepeye tırmanmıştı.
All Rights Reserved
Sign up to add MÜZİK MEYDANI to your library and receive updates
or
#16meydan
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Masumiyetin Sonu  (La fine dell'innocenza)  cover
DOLANDIRICI (texting)  cover
Mafyanın kızı cover
Çömlekçi Deli/Texting cover
İMAMIN AŞKI cover
BİLEKLİK cover
ünlü cover
ELİT KIRO | TEXTİNG cover
İHTİMALLER DAHİLİNDE// TEXTİNG cover
Aslında Demek İstediklerim |texting cover

Masumiyetin Sonu (La fine dell'innocenza)

27 parts Ongoing

"Burası... benim evim değil," diye fısıldadım, sesim titrek ve zayıftı. Massimo hafifçe başını bana yaklaştırdı, gözlerini yüzüme sabitleyerek beni inceledi. "İtalya'ya gidene kadar burası senin evin," dedi, sesi yumuşaktı ama arkasında sert bir kesinlik vardı. "Yeni hayatına hoş geldin, piccola mia. (Küçüğüm)" "Evime gitmek istiyorum," dedim, boğazımdaki düğümü bastırarak. Massimo hafifçe gülümsedi ama bu gülümseme eğlenen birinin gülümsemesi değildi. "Aslında seni zaten yanıma alacaktım..." dedi ve başını hafifçe yana eğerek beni süzmeye devam etti. "Ama duymaman gereken şeyleri duydun, Amore mio (Sevgilim). Bu yüzden, her şey benim için daha da kolaylaştı." "Benden ne istiyorsunuz?" dedim, sesim hala titriyordu, en azından konuşabiliyordum. "Size istemeden bir şey mi yaptım? Bakın, özür dilerim. Ne yaptıysam pişmanım. Lütfen... bırakın gideyim." "Gitmeyi artık unut, bella mia (Güzelim.)" Nefesim kesildi. "Bundan sonra burada, benim yanımda olacaksın," diye devam etti. Parmağını hafifçe çeneme dokundurup yüzümü kendisine çevirdi. Gözlerini gözlerime kilitlemişti, kaçmamı istemiyordu. Kaçamayacağımı biliyordu. "Ve yakında..." Gözleri karanlık bir ateş gibi parladı. "İtalya'da, yeni bir başlangıç yapacağız." İtalya... Yeni bir başlangıç mı? Boğazımdaki düğüm daha da sıkılaştı.