Ölmek İstemiyorum ( Tüm Online Mağazalarda Ve Kitapçılarda )

Artık dayanamıyorum yokluğun her geçen gün dahada ağır basdırıyor, daha öncede dediğim gibi bu acı normal bir acı değil sanki kaburgalarımın yerine cam koyulmuş ve camlarıda kırmışlar gibi ve her nefes aldığımda o camlar ciğerlerime batıyor, her geçen gün her saat biraz daha acı veriyor bana bu acıyı herkes tatmaz tadanlarda nasıl ağır olduğunu iyi bilir, gittikçe şizofren oluyormuşum gibi hiss ediyorum gerçeksi hayaller görmeye başladım, geçen gün doktora söylediğimde durumun iyi değil tedavi alman gerek demişdi ama ben dinlemeyip kendi başıma eski reçetemle aldığım antideprasanlara devam ettim. Bilmiyorum bu yazdıklarımın bile bir biriyle bağlantısı yok kime yazıyorum derdimi kime anlatıyorum onu bile bilmiyorum her gece ağlayarak bir şeyler yazmak bana iyi gelse bile, bir gün birinin bunları okuyacağından beni anlayacağından emin bile değilim beklide yazdığım için bu hale gelmişimdir işde sokakda evde kimseyle konuşmuyor hep tek başıma kalıyordum kütüphaneye gitmeyide bırakmışdım artık. muratlada görüşmüyordum eski halime dönüyordum yine yalnız tek başına her şeyle başa çıkmaya çalışan duygusuz bir pislik olmaya başlamışdım kimseyi umursamıyor kendimi bile düşünmüyordum işden de ayrıldım zaten köle gibi çalışmakdan çok bıkmışdım, evde tek başıma şarkılar dinleyip sabaha kadar içiyordum...