DOLUNAYIN FISILTISI

Maskelerin çıkarılmadığı bir dünyadayız. Herkesin bir maskesi vardır. Kimisi kendini korumak için bir maske takarken, kimisi kandırmak için...

Peki ben ne için maske takıyordum?

Kimdim ben? Kız olduğu için istenmeyen bir çocuk,

Ya da üvey olsa da babasının göz bebeği.

Üvey kuzenlerinin küçük annesi.

Narin psikolog Efsun Petrov...

Daha iyisi ünlü seri katil Aren.

Kitap diğer kitabım Güz Esintisi'nin finalinden sonra yayınlanacaktır. Ara sıra dayanamayıp bölüm atabilirim ama şimdilik sadece kütüphanesine okumak isteyenler için giriş ve ilk bölüm var.

♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤

"Ne oldu?" Tatiana'nın sesi ile gözlerimi yumdum.

"Bir şey fark ettim."

"Neyi?" Bana anlamazca bakan kuzenime bunu nasıl söyleyeceğimi bilemedim.

"6 yıl önce olan o şeyi hatırlıyor musun?" Yüzünde hafif bir gülümseme oluşacakken endişeli halimle kaşlarını çatarak kafasını salladı.

"O beni hatırlamasa da o kişiyi hatırlıyorum, yani Ares'i" Gözleri sonuna kadar açıldığında oturduğu yataktan ayağa kalktı.

"Hasiktir!"
.
.

*2. Bölüm alıntısı*