O kütüphanede, seni görmeseydim şu an üzülmeyeceğimin farkındayım. Ama, o kütüphanede seni görmeseydim hayatımda, mutluluğu iliklerime kadar hissetmezdim, bunun da farkındayım. Bu yüzden, sana minnet duyacağım. Çünkü bana sevildiğimi hissettirdin. Ve senin sayende üzüldüğüme de seviniyorum. Çünkü üzüldüğüm kişi sendin, ve bundan daha güzel bir şey olmadığını da biliyordum.