"Kandırdı bizi, oyuna getirdi!"
"Öyle soğuk bir yerde olsun ki evimiz, bahçesinde kardelenler yetişsin. Renk, renk..."
"E hadi, kapatın ışıkları da dertleşelim."
Aksiyon, arkadaşlık ve aşk. Hepsi tek kitapta! Üç genç, birbirlerine sımsıkı bağlı olan üç arkadaş: Okşan, Cüneyt ve Barış.
Bakalım yetişkinlik sancıları onları ele geçirecek mi, birbirlerine ihanet edip kopacaklar mı? Yoksa kalplerinin sesini dinleyip aşık mı olacaklar?
Soruların cevapları içeride.
"Evine hoş geldin."
Benim odamda bir ev vardı. Üç yatak, üç hayat... Onların kaçıp sığınabilecekleri ikinci bir ev hep vardı benim kalbimde.
Peki ya benim?
Benim de var mıydı onların odasında bir yatağım, kalplerinde benim de bir yerim var mıydı?
"Çünkü onlar da biliyorlardı. Bazı yaralar hiç sarılmazdı, onlar sadece birkaç damla göz yaşıyla iyileşirdi."
27/11/2023
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı.
Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı.
Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu.
İzem Karasu.
Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı.
Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı.
İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı.
Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı.
.....