Hayatından bıkmış bir kız. Çevresindeki insanlardan, geçmişinin acı gerçeklerinden kısacası yaşamından, yaşamaktan bıkmış bir kız
İzel için hayat iki taneydi birincisi pembe gözlüklerini takmış ve etrafına hep mutlu gibi gözüken İzel.
İkincisi ise kendi gözleriyle etrafa bakan İzel, kendi gözleriyle bakarsa etraftaki gerçekleği görürdü, kötülüğü, acizliği ve daha birçok şeyi görür ve görmezden de gelemezdi.
Bir zamanlar ona yapıldığı gibi o da etrafındakileri görmezden gelemez.
İzel daha çok küçükken hayatın acımasızlığıyla karşı karşıya gelmiş ve mağlup olmuştu.
Bir anda bir mucize olur ve kader şeklini alır.
Kader ufak kızın en çaresiz olduğu anda ona elini uzatır.
Ufak kız bu eli tutup ayağa kalkıcakmı yoksa olduğu yerde durup yenilgisini kabulmu edicek?
İzel kendine son bir şans verir, yaşamak için son bir şans.
Peki ya İzel bu şansı doğru bir şekilde kullanabilicekmi?