Ben ölmemek için çırpınırken, kimse beni duymamıştı. Ben çığlıklar attım, haykırdım ve beni yine kimse duymadı. Ben öldüm! Kimseler umursamadı, ben haykırdım, ağladım kimse yoktu. Kimse umursamadı. Ama ben öldürmeye başladığımda...
Herkes umursamaya başladı. Kimsenin umurunda olmayan beni, gördüler. Ne komik değil mi ? Ne komik! Ben ölürken kimse umursamadı, ama katillerimi öldürdüğümde...
Ben Alev Akay, Bordo Bereli Asker Alev Akay, defalarca ölmüş fakat gömülmemiş bir kız çocuğu Alev Akay. Ben bir çok kişiydim. Olduğum her kişide canım çok acıdı, çok yandı ama artık önemli değil. O kadar çok acıdı ki ağlamamayı öğrendim. Duygusuz diye adlandırılan oldum, kalpsiz oldum, ben çok şey oldum. Ama benim tek istediğim hep bir çocuk olmaktı. Hiç olamadığım çocukluğu yaşamaktı.
Benim adım Alev, bana yaklaşan sadece yanar!