Onun gözlerine son kez bakıp veda ettim. Sessiz vedamı sadece ben hatırlayacaktım. O erkekti. Beyni cok hızlı hareket edebilirdi. Birbirimizi unutmamız zor olmayacaktı. Bağlarımız koparken gözlerini kısıp bana baktı. " Birbirimiz den mümkün olduğu kadar uzakta kalalım. " diye fısıldayınca verdiğim kararı sorguladığını hissedebiliyordum. "Kesinlikle. " dedim hemen. Sinirlendiğini hissedebiliyordm. Yumruğunu sıkıp bana bir adım daha yaklaştı. " istediğin bu mu yani ? " Başımı onaylar gibi bir kez eğdim ama dişlerini gıcırdattığını duyabiliyordum. İçinde beni yakma isteği geçse de müdahale etmeden bana sırtını döndü. "Yapmak istediğin buysa seni durdurmayacağım Marianna . " Soğukça konuşması kanımı dondurmaya yetmişti. Zorla bir nefes aldım. Ciğerlerim onun kokusuyla dolmştu bile. " Bunu yapmak zorundayım. Umarım zamanla bunu anlarsın. Bizim ki kan aşkından başka bir şey değil. " "olması gereken de bu ! " Bana doğru hızla gelecekken son anda kendini tutup öfkesini kontrol altına aldı. Onu terk etmem den hiç hoşlanmamıştı. Hiç hareket etmeden onu izledim. Soğukkanlı olmayı bana o öğretmişti. Vahşice gülümsedi ama öfke ve kederi ayırt etmek zor değildi. 600 yıllık bir birlikteliği bitirmek cok büyük bir yüktü . gözlerime bakıp suratını yine ifadesiz haline çevirdi. " Bu kararından ölesiye pişmanlık duyduğun zaman yanıma dönmene bir şartla müsade edeceğim." "Pişman olmayacağım cristopher . Bundan emin olabilirsin. " Yumruğunu parmakları çıtlamaktan kırılma evresine gelinceye kadar sıkınca derin nefes alıp ona gülümsedim. " yeni hayatın da mutlu ol chris. " Gözlerime gitme der gibi baksa da ağzından en ufak bir elveda kelimesi çıkmamıştı. Öfkesini kontrol etmeye çalışırken ona zorla gülümsedim ve hayatıma yeni bir başlangıç için hızla oradan uzaklaştım. Artık yeni hayatım şimdi başlıyordu...All Rights Reserved
1 part