KIŞ BAHARI
  • مقروء 3,180
  • صوت 322
  • أجزاء 15
  • مقروء 3,180
  • صوت 322
  • أجزاء 15
مستمرة، تم نشرها في ديسـ ٠٣, ٢٠٢٣
1 فصل جديد
Hayattaki tek varlığı olan kardeşini de kaybettikten sonra bambaşka birine dönüşen Üsteğmen Mert Alphan Özdemir'i iyileştirebilecek tek kişiydi Göksu Sönmez.
 
Bu onların hikayesi, bakalım iki yaralı ruh birbirine iyi gelecek mi? 
Hadi hep birlikte neler olacağını okuyalım.

Asker & Savcı kurgusudur.

"Sevdim, sen hiç bu ne demek biliyor musun? Ben her şeye rağmen seni sevdim, ben seni sana rağmen sevdim!"

"Ben bir canavarım anlıyor musun Göksu? Bir canavarım, ne bekliyorsun ki sen böyle bir adamdan?.."
جميع الحقوق محفوظة
قم بالتسجيل كي تُضيف KIŞ BAHARI إلى مكتبتك وتتلقى التحديثات
or
#142savaş
إرشادات المحتوى
قد تعجبك أيضاً
Bana Sevmeyi Öğret بقلم HaticeEser401
13 جزء undefined أجزاء مستمرة
''Seni o kadar uzun zamandır seviyorumki...benimsiyorumki bu aşk veya sevgi değil bağlılıkta değil bunun bir tarifi yok nefes almak su içmek gibi birşey evet biliyorum seni üzdüm ama korktum fındık ya beni sevmiyorsa dedim ya başkası varsa dedim o yüzden bu oyunu oynamak zorunda kaldım biliyorum bu adilik o gün seni ağlattım o gelincik tarlasında biliyorum ama bir anda gelişti bende sonra pişman oldum dediklerime...''' Derin bir nefes daha aldı benim dönmemi bekliyordu biliyorum ben ise sadece ağlamakla ilgileniyordum hıçkırık kaçmasın ağzımdan diye dudaklarımı ısırıyordum. ''Sevdaluk işte bunun adı çok zor be kızım seninde beni sevdiğini öğrendim ya kimse beni tutamaz artık evet başta bocaladım neden bilmiyorum ama başka kız var dedim ama yoktu be kızım hiç olmadı olmazda...şu kalbimin üzerindeki yaradan sonra kimse olmadı.'' Son sözlerinden sonra arkamdan bana sarıldı başımın üzerine bir öpücük kondurttu son direncimde öpücükle bitti ağzımdan kaçan hıçkırıkla arkamı dönüp boynuna sarıldım başımı boynuna gömdüm yapbozun bir parçası gibi beni hemen kabul etti kollarıyla belime sarıp beni daha çok koynuna aldı. O aldı beni kabul etti.. Ben onu... Artık gerisi önemli mi? Asla... Boynuna bir öpücük kondurdum. ''Seni çok seviyorum Rize'in hırçın uşagu'' ''Seni çok seviyorum Rize'in findiğu''
GECENİN İZİ بقلم hisssizyazar
39 جزء undefined أجزاء مستمرة
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....