Uyku ile uyanıklık arasında gezindiğim o ince çizgide yatağın bana ait olmayan kısmı çöktü yavaşça. Ardımdaki beden sanki üşümemi istemez gibi yorganı küçük bir açıyla kaldırdı ve bedenini soktu içine. Olabildiğince sessiz, bir o kadar yavaştı hareketleri. Sonraysa kısık ama yorgun sesini duydum. "Tüm dünya karşımda durabilir, yeter ki gün sonunda senin boynunda dinleneyim. " Kısa bir ara verdi fısıltısına. Eli belimin kıyısına yaklaşıp göğsünü de sırtıma yasladığında burnu kendi meskenini yani boynumu buldu. "Ömür kadın," Bir öpücük bıraktı soluklandığı yere. "...hayat kadın," Ve bir öpücük daha. Daha fazla kayıtsız kalamayarak belimin üzerinde duran elinin üzerine elimi yerleştirdim ve bedenimi döndürerek yüz yüze gelmemizi sağladım. Yüzlerimiz arasında yok denecek kadar bir mesafe kaldığında benim gözlerim kapalı, onunkiler ise saçlarımın örttüğü yüzümü izlemekteydi. Bu sefer dudaklarıma değdirdi dudaklarını. Öpmedi ama orada bekledi öylece. Sus çizgimde dolanan dudakları aralandı ve kalbimi kuş gibi çırpındıran sözlerine son noktayı koydu. "...ruhum kadın..." 🍀 Klişeden uzak bir gerçek aile hikayesi. Kitaplarımda ve panomda reklam yapılması yasaktır. 041223 Kitaplarım şahsıma aittir, çalınması durumunda gerekli yerlere müracaat edilecektir... #aşk 1 #gerçekler 2