Kundakta bir bebek olarak, karanlık bir kaderin başlangıcı Carlos Bruno Rodgers'in hayatına gizemli bir notla gelir. Kont Ivan'ın elçisi olduğunu belirten bu not, Carlos'un 17. yaş gününde geri alınacağını duyurur. Rodgers ailesi, Marcus ve Valerina önderliğinde, Carlos'u sevgiyle büyütmeye karar verir.
Calvin, Adrian, Dexter ve Sky ile birlikte büyüyen Carlos, kendi doğasındaki gizemi henüz bilmeden, sıradan bir çocuk gibi masumiyet içinde zaman geçirir. Aile, onu neşe ve sevgiyle çevreler, ancak Carlos'un içinde derin bir karanlık yatmaktadır.
Carlos büyüdükçe, insan ailesinden ayrılan ve gelişen doğaüstü yeteneklerini fark eder. Hızlı iyileşme, keskin duyular ve geceye olan doğal çekim güçlenir. AncakCarlos, bu güçlerin gerçek kaynağını ve amacını bilmemektedir.
17. yaş gününde Kont İvan'ın geri dönüşüyle birlikteCarlos'un gerçek kimliği ortaya çıkar. Kont Carlos, asırlık bir lanetin ve devam eden düşmanların etkisi altında olduğunu iddia eder. Carlos, kendisine dayatılan bu kaderi kabul etmek zorunda kalır.
Carlos, gelişen yetenekleriyle başa çıkmaya ve Kont İvan'ın düşmanlarına karşı koymaya çalışırken, insan ailesiyle arasındaki bağları sorgular. Alexsandr ile olan ilişkisi, içsel bir çatışma kaynağı olurken, çocuklarıyla olan sorumlulukları da onu bir denge arayışına iter.
Gece ve gündüz arasında sıkışan Carlos, kendi kimliğini ve yerini bulma yolculuğunda kararlar almak zorundadır. Ailesini koruma, sevgiyi dengeleme ve geçmişiyle yüzleşme sürecinde, Carlos'un hikayesi, doğaüstü ve insan dünyalarını birleştirerek, bir kahramanın evrimi
"Ağlamak istemiyorum!" diye mırıldandı kalan son mecaliyle. Kulaklarını çocukların ağlayışları, kadınların çığlıkları doldurdu.Bu bir felaketi! Melodi bir felaketin kurbanıydı...Başını iki yana salladı acıyla. "Bırak onları! İstediğin benim gözyaşlarım değil miydi? Dokunma onlara! Görünme onlara nolur...
Ben sana," duraksadı.Hızla başını salladı bunu yapması gerekiyorsa eğer, yapacaktı. Onları kurtarmak için Bi bedel ödemesi gerekiyorsa yapacaktı! Bunu yapabilirdi. Yapmalıydı. Yapmak zorundaydı... Avuç içlerini açarak baktı.
"İstediğini vereceğim!" Ellerini açarak göğe kaldırdı. Sesi yükselirken "İnşAllah gözyaşlarımda boğulursun! İnşAllah kandan göz yaşlarımla beslenen miğden yırtılır da geberip gidersin. "gözleri dolu doluydu" Allahın cezaları! "diye haykırdı. Bunu yapmak istemiyordu hiç bir zaman istememişti. Ne tüm bunları yapmak nede Düşmanının kölesi olmak istemiyordu. Karanlığın mahkumlarından biri olmak istemiyordu." Sana istediğini vereceğim bırak onları! "bağırarak kendini açıklamak onları korumak istiyordu. Gökyüzünden kahkaha sesleri yükseldi. Tekrar kaybetmişti Melodi, yeniden birkez daha kaybetmişti düşmanlarına yenilmişti. Dolu gözlerle karanlığa baktı. Hepsi onun suçuydu egosunu tatmin etmiş olsa gerekti. Bu ihanetin... Bu ihanetin bedeli ağır olacaktı. Eğer bir bedel ödüyorsa efendisi de ödeyecekti. Bu bedeli ona bizzat kendisi ödetecekti. " Beni bu hale getirdiğin için... " gözünden akmaması için dua ettiği hatta saatlerce dil döküp, yalvardığı o yaş aktı. Kandan bir damla yanaklarından süzülerek ayağının altındaki kayaların üzerine düştü. Sertçe yutkundu." Senden nefret ediyorum! "
ETKİLENECEKLER OKUMASIN!
#Paronayak 1.
#Ajanlar1.
#Yaratıklar1.
#Köle1.
#Evrenler1.
#Sevda1.
#Deli1.
#Nefret1.
UYARI :⚠️ Böyle bir konuyu daha önce okumadınız.