បើអូនជារបស់បង

"ពួកយើងទាំងពីរមិនអាចផ្សារភ្ជាប់ដោយងាយស្រួលបានទេ"មាត់និយាយតែដៃរបស់គេបិទគន្លឹះទ្វារលាន់ក្រឹប ធ្វើឲ្យរាងស្តើងធ្វើមុខឡេឡឺ។
"បើលោកនៅតែមិនដោះលែងខ្ញុំ ខ្ញុំនិងប្រឡូកប្រឡាក់និងអ្នកដទៃឲ្យសមចិត្តដែរលោកចង់បាន"
"សូច"ជុងគុក ប្រែទឹកមុខមួយពាន់ដឺក្រេលើកដៃបាំងបបូរមាត់ញញឹមគែមមាត់គួរឲ្យខ្លាច។
"!!!"
"មិនបាច់ទេឲ្យតែឯងហ៊ានមកប្រឡូកប្រឡាក់និងបងបានហើយ"ថាហើយគេដោះអាវចេញបោះទៅម្ខាង
និងដោះខ្សែរក្រវាត់ពីចង្កេះមុននិងដើរទៅរកមាឌតូចដែរថយក្រោយបានបន្តិចត្រូវគេចាប់ជាប់បាត់ទៅហើយ។
"ចង់ទៅណា?ឯងដឹងទេថាបងពិតជាចង់ប្រឡូកប្រឡាក់និងឯងណាស់...បើឯងចង់បានបងនិងធ្វើតាមឯង"ជុងគុក ថាចប់ភ្លាមក៏ឱនមុខទៅថើបកញ្ចឹងកមាឌតូចដែររកពាក្យប្រកែកមិនទាន់នោះភ្លែត គ្រាន់តែបបូរមាត់ស្តើងប៉ះដល់ស្បែក ជីមីន ចង់យំខ្លាចគេធ្វើលើសលួសហួសពីការគិតលើសដើមទៅទៀតទើបភាំង