SİYAH BAKIŞLAR - şüfuke - Wattpad

SİYAH BAKIŞLAR

Reads 5,836
Votes 358
Parts 31

Reads 5,836
Votes 358
Parts 31

1 new part

aksiyon analşma asker aşk bilim din dostluk evlilik genelkurgu gençkurgu gençkızedebiyatı heyecan intikam islami komik mafya polisiye savaş sevgi teknoloji tesettür trajedi zoraki ölüm şirket

"Sen sevmesi zor bir adamsın Yaman Soykan" sözlerim ile gözlerimiz buluştu siyahın en derin tonu olan harelerinde bilmediğim bir duygu oluştu.

" Denesen olmaz mı?"

Sesinde ki o ihtiyaç canımı yaktı akmak için bekleyen yaşlarım yağmur gibi yanaklarımdan aşağı kaydı.

" Senden çok bir şey istemiyorum sadece,
Sev Sevebildiğin Kadar olmaz mı?"

Acı ile yumdum gözlerimi bugüne kadar beni sevemyen insanlara için çabalamıştım birazda bana olan sevgisi gözlerinden okunan bu adam için çabalayamaz mıydım?. 

Kalbim zaten buna hazırdı aklım ise o bir kenarda durabilirdi olumlu bir şekilde kafamı salladım gözlerimden akan yaşları silip oturduğum koltuğun önünde diz çökmüş adamın yüzünü ellerimin arsanın aldım gözlerinde sanki yıldızlar parlıyordu.

İlk defa ben onu öptüm kendi isteğimle 
O ise şaşkın bir şekilde kala kalmıştı.
Dudaklarım dudaklarına değerken fısıldadım " Severim hemde çok."

Bir kıkırtı kaçtı dudaklarının arasından biraz uzaklaşıp baktım yüzüne gözlerinde yıldızlar parlıyordu.

Bu kez o beni öptü severcesine.
Ölürcesine.

Güzel ve Çirkinin hikâyesi

Hikâyenin tüm hakları bana aittir.All Rights Reserved

aksiyon analşma asker aşk bilim din dostluk evlilik genelkurgu gençkurgu gençkızedebiyatı heyecan intikam islami komik mafya polisiye savaş sevgi teknoloji tesettür trajedi zoraki ölüm şirket

Table of contents

31 parts

Sign up to add SİYAH BAKIŞLAR to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

ÇATI KUŞU - Bordo Bereli by Betulokssuz

Baha kahveleri yapmış geri götürmüştü. Aynı şekilde kapıyı vurup girdi. Bu defa kız koltukta oturuyordu. Babasıyla hararetli bir şekilde konuşuyordu. Önce binbaşının kahvesini verdi, sonra geçip kızın önüne, sehpaya koydu kahveyi. "Afiyet olsun." "Teşekkürler" dedi yüzüne bakmadan. Son bir şans için tekrar konuştu Baha. "Tebrik ederim Özge Hanım" dediğinde Özge ışıl ışıl gözlerini çocuğuna çevirdi. Samimi bir gülümsemeyle yakasına baktı. "Teşekkür ederim... Diyar" dedi soyadını okuyarak. Bu avuntu ile çıktı odadan. Karnının içinde kelebekler uçuşurken tepsiyi ellerinin arasında sallayarak yürümeye başladı. "Diyar" diye tekrar etti. "Bordo bereli olduğumda kendime böyle diyeceğim." Ve Baha Diyar o sene eğitme gitti. Bordo bereli oldu ve bir daha onu hiç görmedi ama hiçbir zaman da unutamadı o gülümsemeyi, o sesi ve o bakışları. Özge Hanım'ın bir yerlerde olduğu, hâlâ aynı şekilde güldüğü, hatta bir yerde karşılaştıkları hayali her gece yastığına koyduğu başına misafir olmuştu. Dağda, operasyonda, eğitimde, uçakta, helikopterde, deniz altında, üstünde her zaman ve her yerde Özge'nin hayali yüreğinin hayaleti olmuştu... Bir gün gerçekten karşılaşacaklar mıydı? Buna ihtimal vermek çok zordu...

Sürgün Sevdam by avinmirza12

Acı acı baktı sevdiğine Suna belkide bu bakış ona son vedasıydı. mahkeme koridorları bu kadar soğukmuydu yoksa ?yoksa ona mı öyle geliyor. "Sunam" sevdiği adamın acı barındıran ses tonuyla.ilk sevdiği adamın eline sonra gözlerine baktı genç kız. O ellerde abisinin kanı vardı gözlerinde ise korku ama tutsaklığın korkusu değildi kaybetme korkusu. "Biz artık seninle Dicle, Fırat gibiyiz" Sevdiğinin gözlerinden akan yaşı silmek için uzandı Alpaslan ama genç kız uzaklaştı "Biz seninle artık iki düşman ülke gibiyiz" Mahkeme koridorları bir sevdanın bitişine şahit oldu.

Kimsiniz?/Yarı Texting by ZEYDERLERBEA

Yüzbaşım: Kimsiniz hanım efendi ? Siz: İlerideki karın çocuklarının annesi basının tacı gönlünün Sultanı Yüzbaşım: İlla diyorsun uğraş benimle öyle mi? Siz: Evet Yüzbaşım: O zaman sana kötü bir haberim var ben işsiz bir adam değilim ve boşa harcayacak bir vaktimde yok. Siz: Nasıl (Tek tik) Siz: Engellediniz mi beni Ayy hayır ya ben hiç böyle hayal etmemiştim of... Siz: Neyse bana hat mı yok Kocam olacaksın ulan o kadar.

mianhe by demavitoiles

"Bekle, bir şey demeden gidecek misin?" Denize bodoslama atlamadan bir kaç dakika öncesi sadece nefes nefese sorduğum sorunun sahibine, bana, kısa bir bakış attı. "Kelimeleri tükettiğimizi sanıyordum?" Ve kollarını ileri uzatıp denize atladı. Yapabildiğin en iyi şeyi yaptın. Yine kaçtın.

GÜNCE | Gerçek Ailem by amfoteryazar

Gerçek Ailem. "Kalbi atmaz ama nefeste almaz, Gözlerini açmaz ama yüreği de susmaz, Ruhu hiç kanamaz ama ağlamayı da bırakmaz, Başını çevirip onlara bakar ama gerçek ailesinden haberi olmaz..." Ben Günce Kara, bir kere bile gülemeyen ama kendi derdine de dert demeyen bir insanım. Kalbim kırıktır ama ruhum derli topludur benim, gözüm yaşlıdır ama yerindedir merhametim. "Solan çiçekleri yeniden canlandırmak için onu kökünden koparmak gerek. Bende yeniden canlanabilmek için her şeyi baştan yazmaya karar verdim." Günce KARA. -.- Not: Esinlenilme ya da çalınma durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. Kitaba saygı duymanızı rica ederim. :)

GECENİN İZİ by hisssizyazar

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....

SADEM by zeynepnagehan_27

Banyo tezgahında duran testten gözümü ayıramıyordum. İdrak edemiyordum. Bu testi yapmış olmayı bile kendime yediremezken testteki çift çizgi bir tokat gibi yüzüme çarpmıştı. Titreyen ellerimi ağzıma götürmemin sebebi hıçkırıklarımı Beril duymasın diyeydi. Bir elim karnıma giderken ayaklarım artık beni taşımayı reddedip iflas etmek niyetindeydi. Ayaklarımın bu isteğine uydum. Bıraktım kendimi yere. Sarı saçlarım yüzümün iki yanını kapatırken gözlerimi sıkı sıkı yumdum. Bir aydır beni terk etmeyen yeşil gözler tekrar tekrar zihnimde belirirken dudaklarımı ısırmaktan kanatmıştım bile. Beril'in kapıyı tıklatıp ismimi söylemesi ile boğazımı temizleyip "Geliyorum, içerde bekle beni lütfen." diye titrek sesimle seslendim. Zor bela ayaklanıp elimi yüzümü yıkadım ve bana felâketimi bağıran test çubuğunu alıp çıktım. Beril salonda telaşla gezinirken beni farketmesi ile adımların bana yöneltti. Kızarmış gözlerim ve burnumdan neler olduğunu anlamış gibi elleriyle ağzını kapattı. "Aman Allah'ım!" bu fısıltısı iplerimi koparan son adım olmuştu. Olduğum yere yığılıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlarken Beril iki adımda yanıma gelip kollarını sardı etrafıma. Elimden düşüp parkede cılız bir ses çıkaran test çubuğu ile bakışlarının oraya kaydığını hissedebiliyordum. "Ha-hamileyim Beril! Babasını tanımıyorum bile. Ne yapacağım ben Beril." feryadım Beril'i de ağlatırken o saçlarımı öpüp teselli sözcükleri fısıldamaktan başka bir şey yapamıyordu, tıpkı benim ağlamaktan başka bir şey yapamadığım gibi.

Umudun Vâveylası|Yaralı Adamlar Serisi-1 by lorelias_

Gül 23 yaşında Xelikan aşiretinin ortanca kızıdır. Okuyup doktor olmak istese de Dedesinin izin vermemesi yüzüne hayallerine hiç bir zaman kavuşamamıştır. Kuzeninin Düşman aşireti olan Mervani aşiretinin kızını kaçırması ile Yolu Yürümek için can atan ama yürüyemeyen Asef ağa ile kesişirken hayallerini gerçekleştirebilecek Yürümeye muhtaç olan adamı yürütebilecek miydi? Asef 27 yaşında yürüyemeyen bir adamdır. Annesini küçük yaşta kaybetmesi üzere babası 2.kez evlenmiştir. Üvey annesi tarafından hep hor görüldüğünden hiç bir zaman tam mutlu olamamış, Ağa olmak için can atsada yürüyemediği için ağa olamamış bu adama yardım edecek tek kişi berdelle yolu kesişen Gül Xelikanlıdır. Peki Gül Xelikan Asef Mervani'nin hayatını kurtarabilecek miydi? Yürüyemeyen bir Adamın ağa olması ve Okumak isteyen bir kadının Destanı... "Ben senin kalemin olacağım Sen ise benim ayaklarım. Benim şöhretim sayesinde senin kalemin beni kurtaracak, senin kalemin sayesinde benim ayaklarım ise Amedin kirini tozu dumana katacak." ~ Kapak Tasarımı-bahariçel_🤍 (Ç)Alınması durumunda gereken tüm işlemler yapılacaktır. Kopyalanamaz, Satılamaz, çoğaltılamaz.!!! Adı ile konusu bakımından ilk ve tek kitaptır.! DRAMIN YOĞUN OLDUĞU BİR KİTAPTIR. LÜTFEN SİZE ZARAR VERDİĞİ ANDA KİTABI BIRAKINIZ! KİTAP HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEKLİKLE ALAKASI YOKTUR:) Kitabın bazı yerlerinde spoiler verilmişti!!!! 'Eski Adı:Kırık Hayatlar'

Mihre-i Lem-Yezel by husnebahar

Bizim silahımız vardı. Benim elimde fırça ve paletten onun ise sahiden silahı vardı. Çizime zarar verme kaç yıldan başlar bilmem ama cezan sadece bir gece...bir gecen bana ait

PAPATYA (Gerçek Aile) by ElifHanerli7

9 yıl sonra biten bir özlem 9 yıl sonra ortaya çıkan gerçekler 9 yıl sonra bir babanın evladına kavuşması yeni kurguma merhaba diyin bakalım nasıl bulacaksınız ❗‼️taciz tecavüz gibi şeyler yok kitabımda‼️❗

You may also like

Slide 1 of 10

ÇATI KUŞU - Bordo Bereli cover

Sürgün Sevdam cover

Kimsiniz?/Yarı Texting cover

GÜNCE | Gerçek Ailem cover

GECENİN İZİ cover

Umudun Vâveylası|Yaralı Adamlar Serisi-1 cover

Mihre-i Lem-Yezel cover

PAPATYA (Gerçek Aile) cover

ÇATI KUŞU - Bordo Bereli

Baha kahveleri yapmış geri götürmüştü. Aynı şekilde kapıyı vurup girdi. Bu defa kız koltukta oturuyordu. Babasıyla hararetli bir şekilde konuşuyordu. Önce binbaşının kahvesini verdi, sonra geçip kızın önüne, sehpaya koydu kahveyi. "Afiyet olsun." "Teşekkürler" dedi yüzüne bakmadan. Son bir şans için tekrar konuştu Baha. "Tebrik ederim Özge Hanım" dediğinde Özge ışıl ışıl gözlerini çocuğuna çevirdi. Samimi bir gülümsemeyle yakasına baktı. "Teşekkür ederim... Diyar" dedi soyadını okuyarak. Bu avuntu ile çıktı odadan. Karnının içinde kelebekler uçuşurken tepsiyi ellerinin arasında sallayarak yürümeye başladı. "Diyar" diye tekrar etti. "Bordo bereli olduğumda kendime böyle diyeceğim." Ve Baha Diyar o sene eğitme gitti. Bordo bereli oldu ve bir daha onu hiç görmedi ama hiçbir zaman da unutamadı o gülümsemeyi, o sesi ve o bakışları. Özge Hanım'ın bir yerlerde olduğu, hâlâ aynı şekilde güldüğü, hatta bir yerde karşılaştıkları hayali her gece yastığına koyduğu başına misafir olmuştu. Dağda, operasyonda, eğitimde, uçakta, helikopterde, deniz altında, üstünde her zaman ve her yerde Özge'nin hayali yüreğinin hayaleti olmuştu... Bir gün gerçekten karşılaşacaklar mıydı? Buna ihtimal vermek çok zordu...