"Sen sevmesi zor bur adamsın Yaman Soykan" sözlerim ile gözlerimiz buluştu siyahın en derin tonu olan harelerinde bilmediğim bir duygu oluştu. " Denesen olmaz mı?" Sesinde ki o ihtiyaç canımı yaktı akmak için bekleyen yaşlarım yağmur gibi yanaklarımdan aşağı kaydı. " Senden çok bir şey istemiyorum sadece, Sev Sevebildiğin Kadar olmaz mı?" Acı ile yumdum gözlerimi bugüne kadar beni sevemyen insanlara için çabalamıştım birazda bana olan sevgisi gözlerinden okunan bu adam için çabalayamaz mıydım?. Kalbim zaten buna hazırdı aklım ise o bir kenarda durabilirdi olumlu bir şekilde kafamı salladım gözlerimden akan yaşları silip oturduğum koltuğun önünde diz çökmüş adamın yüzünü ellerimin arsanın aldım gözlerinde sanki yıldızlar parlıyordu. İlk defa ben onu öptüm kendi isteğimle O ise şaşkın bir şekilde kala kalmıştı. Dudaklarım dudaklarına değerken fısıldadım " Severim hemde çok." Bir kıkırtı kaçtı dudaklarının arasından biraz uzaklaşıp baktım yüzüne gözlerinde yıldızlar parlıyordu. Bu kez o beni öptü severcesine. Ölürcesine. Güzel ve Çirkinin hikâyesi Hikâyenin tüm hakları bana aittir.