Farklı hapishanelerden gelen farklı hastalıklara sahip hastalar. Onlarca kişiyi öldüren katiller. Farklı acılar çeken, farklı işkenceler gören mahkumlar. Hayatlarını yaşayamayan çocuklar.
Katil, mahkum, çocuk. Biz bunlardık. Katilde olmuş, onlarca kişiyi de öldürmüştük. Mahkumda olmuş, onlarca işkence de görmüştük. Çocukta olmuş, çocukluğumuzu da yaşayamamıştık.
Şimdi ise, düzelmemiz bekleniyordu. Ya ilaçlarla, ya cümlelerle, ya da ölümle.
Duvarlara üfle, çıkışı göreceksin. Dikkatli yürü, tuzakları geçeceksin. Gökyüzüne konuş, sesini duyacaklar. Yaşayacaksın, intikamını alacaklar.
Bir kızın görünmezliği, sevgisizliği, kimsesizliği bir hatadan kaynaklanıyor ve bu hata yıllar sonra fark ediliyorsa?
Bu yanlış kimin sayesinde gün yüzüne çıkıyor?