Sonunun kötü biteceğini bildiğim bir romanı okumak gibiydi seni sevmek. Öyle derin hissederdim ki ben seni, umrunda olup olmadığım, umrumda olmazdı. ▪▪▪▪▪▪▪▪ "Bana ne zaman kendini anlatacaksın" Elif bakışlarını yerden alıp bana baktı. Bir süre öylece baktıktan sonra bakışlarını yere indirdi. "Gün gelir de senden de kaçmak zorunda olursam bana gözünde her ne olursa olsun bağlanma " Anlamaz bakışlarla elifi dinliyordum. "Ben seni tanıyacağım önce. Sana ilk ben bağlanıcam ki kaçmak zorunda olursam neden kaçtığımı unutursam bile hissedebileyim" "Elif anlamıyorsun. benden kaçmana gerek yok seni merak ediyorum çok gizemlisin çözemiyorum seni" Derin bir nefes aldı ve bana yaklaşıp yanağıma küçük ve masum bir öpücük kondurdu. Ardından geri çekildi. "Kimi öpüceğinin kararını verebilirsin ama neler hissedeceğine sen karar veremezsin."