სამი... ორი... ერთი... ვენებიდან სისხლი შეუჩერებლად მოდის, ვეღარაფერს ვგრძნობ. არემარე სიბნელეს დაესადგურა, უკვე მენატრება ის. სიკვდილის პირას მყოფიხც კი მასზე ვფირობ, მასზე ფიქრებში ვხარჯავ სიცოცხლის ბოლო წამებს. ნეტავ ეწყინება მე რომ აღარ დავხვდები ამ ქვეყანაზე? ვინ იცის. ნახვამდის თე, გპირდები შემდეგ ცხოვრებაში რადაც არ უნდა მოევლინო ამ სამყაროდ, მე მაინც გიპოვი და შეგიყვარებ... _________ TKAll Rights Reserved